Geschiedenis van Toen en Nu.
Begin vorige eeuw bestond er al een Woensdrechtse Voetbal Vereniging, maar in 1939 tijdens de 2e wereldoorlog is de vereniging ontbonden.
In de jaren ’65 en ’66 werd er in Woensdrecht straatvoetbal gespeeld. Toenmalige animators waren onder andere Fons Borremans, Adrie Verbiest en Hermans van As, bijgestaan door nog enkele actieve personen.
Rond 1966 waren er een aantal havenwerkers uit Woensdrecht die met “Bus 100” iedere dag naar hun werk in de haven van Rotterdam reden. Ze besloten een toernooi te gaan spelen tegen alle havenbussen uit de Zuidwesthoek. Dit toernooi werd gehouden op O.L.V. ter Duinen te Ossendrecht (dit is nu bekend onder de naam “ZuidWestHoek College”). Het toernooi werd gewonnen door “Bus 100” uit Woensdrecht. Deze grote beker heeft heel lang in de bekerkast van Café Zeelandia, het oude clubhuis van W.V.V.’67, gestaan.
1966. Het elftal dat op O.L.V. ter Duinen het toernooi onder de havenbussen won.
Bovenste rij v.l.n.r. : Geert Linders, Jan Cloots, Jan Langenberg, Pauw van As, Sjef Engelaar en Cees Bogers.
Onderste rij knielend v.l.n.r. : Saar Jansen, Jan Verdult, Louis Bogers (keeper), Sjors Prop en Fons Mous.
Samen met de Kroonboys die zomeravondcompetitie speelden en waren gevestigd in café de Kroon van Johan de Nijs aan de Dorpsstraat 45 in Woensdrecht, stonden zij aan de basis van W.V.V.’67.
Onder de impulsen van de heren Louis Bogers, Cees Bogers, Adrie de Waal, Adrie Verbiest, Fons Borremans en Jan Verdult (het langste lidmaatschap van W.V.V.’67) werd er een voorlopig bestuur geformeerd aan wie de oprichting werd toevertrouwd. Onder het motto “Woensdrecht ook een sportvereniging” ging het voorlopig bestuur aan de slag.
Hierna werden nog enkele toernooien en oefenwedstrijden gespeeld. Ondanks dat “onze keeper” plaats nam onder de lat van de tegenstander, behaalden we toch goede resultaten. Tevens bleek er voldoende animo en mentaliteit aanwezig te zijn om op de ingeslagen weg verder te gaan.
1967. Eerste oefenwedstrijd van (1e elftal) W.V.V.’67 tegen een Rotterdamse club. Deze wedstrijd werd gespeeld op het terrein de Brombeer te Nieuw Borgvliet en er werd tot laat in de avond gefeest in de Raayberg te Bergen op Zoom.
Bovenste rij v.l.n.r. : Twan Musters, Ad Pijnen, Adrie de Waal, Frans Verboven, Cees Bogers en Rinus van Paassen (grensrechter). Onderste rij v.l.n.r. ; Sjef Musters, Bennie Goossens, Henk Speekhout, Sjaak Nuijten, Adrie Verbiest en Christ Pals.
In het voorjaar van 1967 werd voor het eerst deelgenomen aan de zomeravondcompetitie. Enkele tegenstanders uit die dagen waren: FC Montana, Centraal Boys (huidig VVC ’68), DINO en Voortrekkers. Ook werden enkele oefenwedstrijden gespeeld tegen Victoria-Boys uit St.-Willibrord. Omdat de kern voornamelijk bestond uit mensen werkend in ploegendienst, waardoor het vaak een enorm probleem opleverde om een goed elftal op de been te brengen. Ondanks dat behaalden we toch aardige resultaten. Aangezien het een en ander met veel pijn en moeite tot zijn recht kwam, maar toch geen volledige bevrediging gaf, werden andermaal de koppen bij elkaar gestoken en werd er besloten om, evenals andere zomeravondverenigingen, de grote stap te wagen en in de KNVB te gaan spelen.
In eerste instantie werd gedacht aan een zaterdagavond vereniging, maar omdat men wel inzag dat men dan spoedig dezelfde problemen zou krijgen als bij het zomeravondvoetbal, werd besloten om toch maar een zondagvereniging op te richten. Een en ander is uiteraard onder genot van een glas bier sneller gezegd dan gedaan. Adviezen werden ingewonnen, contacten werden opgenomen met de sportraad en in het bijzonder met opbouwwerker Dhr. Bijlhout. Daarna begonnen de onderhandelingen met de KNVB en werd er gestart. Het College van Burgemeester en Wethouders was “bewerkt”. Daar het een heroprichting was kon juridisch gezien niets in de weg worden gelegd. We waren echter wel afhankelijk van de Gemeente. Zonder speelveld en subsidie zou het een en ander niet mogelijk zijn. De levensvatbaarheid en de aanwezigheid van een gezonde financiële basis moest worden aangetoond. Dit werd dan ook gedaan. Eindelijk was het dan zover. Alles was in kannen en kruiken, er kon worden gevoetbald. Vele nachten werd er in Woensdrecht geen oog dichtgedaan. Er was veel werk verzet. We hadden Koninklijke goedkeuring, goedkeuring van de KNVB, het speelveld lag er schitterend bij, we hadden een clubvlag, een gezellig clublokaal en een geweldige mentaliteit.
De eerste officiële wedstrijd, bindend voor de KNVB, was op 31 Augustus 1967. We speelden thuis voor de beker tegen het twee klassen hoger spelende B.O.Z. Ongeoefend, onervaren en moegestreden gingen we tenslotte ten onder met 2-4. Onder de lat bij B.O.Z. stond toen Christ van Tilburg. Hij is later naar W.V.V.’67 gekomen, bij ons gebleven en werd later zelfs nog voorzitter. De eerste competitiewedstrijd was thuis tegen Cluzona. Het gehele dorp was uitgelopen en er werd maar liefst met 15-0 gewonnen!
In seizoen 1981/1982 kon men stellen dat het wederzijds vertrouwen niet was beschaamd. Nog steeds was er groei en een gezonde financiële situatie. Zelfs zodanig dat de vereniging volledig uit zijn toenmalige accommodatie was gegroeid. In juni 1982 telde onze vereniging namelijk 41 pupillen, 55 junioren en 76 senioren. In totaal 172 leden. Aan de competitie namen deel: 3 pupillen elftallen, 4 junioren elftallen en 3 senioren elftallen. Ze speelden allemaal op 1 veld (wat gelegen was aan de Tuinstraat) waarop tevens alle trainingen werden verzorgd. Een klein detail was wel, dat de spelers zich tot 1975 niet kon douchen na de wedstrijden. Enkele spelers (Jan Bogers en Sjaak van den Bergh) en het toenmalig bestuur hadden dan ook in overleg met elkaar besloten dat er douches moesten komen. Zo ging men aan het werk en kwamen er voor die tijd (en nu nog) een ongekende luxe er werd namelijk een stuk aangebouwd aan de achterkant en we kregen toen 6 douche koppen per kleedlokaal. Als clublokaal diende in die jaren café Zeelandia (familie Peeters) in Woensdrecht.
Eindelijk in seizoen 1988/1989, na vele jaren geduld te hebben gehad, kreeg de vereniging de beschikking over haar huidige accommodatie aan de Fortuinstraat in Woensdrecht. Twee speelvelden, een trainingsveld, vier kleedlokalen en een clublokaal met bestuurskamer. Dit heeft de heren Adrie Mertens en Geert Linders vele uren gekost.
Deze accommodatie is in 2010 uitgebreid met nog twee kleedlokalen erbij. Onder leiding van de zoon van de oud-voorzitter Christ van Tilburg, Wilfried van Tilburg en samen met vele andere leden is de verbouwing tot stand gekomen. Dat is ook de kracht van W.V.V.’67, teamwork en saamhorigheid. Menig vereniging is dan ook verrast dat we alweer bijna 30 jaar op ons sportpark zitten.
In het seizoen 1996/1997 werd het eerste elftal (voor de eerste keer) kampioen.
Seizoen 2010/2011 kende als bijzonderheid dat we een B-junioren combinatie elftal hebben samengesteld samen met RKVV METO uit Hoogerheide. Dit seizoen hebben we alle spelers op de gevoelige plaat vastgelegd in een mooi verzamelalbum.
Seizoen 2011/2012 werd gestart met 4 senioren, 1 dameselftal, 3 junioren en 9 pupillen teams. Eén pupillenteam bestaat volledig uit meisjes, voor het eerst in het bestaan van W.V.V.'67. Hopelijk zal dit in de toekomst verder groeien.
In 2017 hebben we ons 50-jarig bestaan gevierd met een gezellig jubileumweekend. Op vrijdagavond begonnen we in de feesttent met een feestavond, zaterdag lag de nadruk op activiteiten voor de jeugd en op zaterdagavond werd het jubileumweekend feestelijk afgesloten met een groot feest.
Seizoen 2017/ 2018 hebben we nog steeds een mooie bloeiende club met maar liefst 289 leden. Zo hebben we nu 4 Senioren, 1 Dames team, een meisjes-elftal (MO19-1) en 11 junioren/pupillen jongensteams.
